Kategorie
Aktualności Nagroda im. Witolda Hulewicza

Posiedzenie Jury i Kapituły Nagrody im. Hulewicza 2022

W wigilię 127. rocznicy urodzin Witolda Hulewicza, 25 listopada 2022 roku, w Domu Literatury w Warszawie odbyło się posiedzenie Kapituły i Jury Nagrody im. Witolda Hulewicza.

Jury Nagrody, w skład którego weszli: Jerzy Biernacki, Ireneusz St. Bruski – sekretarz Jury, Aleksander Czajkowski-Ładysz, Barbara Garczyńska, Ewa Hajdukonis, Romuald Karaś, Joanna Pogórska, Mirosław Prandota, Edward W. Stańczak, Kazimierz Świegocki – przewodniczący Jury i Jan Tetter, zatwierdziło Laureatów XXVII edycji Nagrody im. Witolda Hulewicza za rok 2022.

Równocześnie podjęto decyzję o wręczeniu Nagród, zarówno XXVII edycji, jak i XXVIII za rok 2023, podczas jednej uroczystości: Gali Nagród im. Witolda Hulewicza, która odbędzie się 25 listopada 2023 roku (sobota), o godz. 17.00 w auli Domu Literatury.

Niniejszym publikujemy Listę Laureatów Nagród im. Witolda Hulewicza za rok 2022, którą tradycyjnie ogłoszono w rocznicę urodzin Patrona Nagrody i Stowarzyszenia.

Zgodnie z podjętą decyzją, w czerwcu 2023 roku, nastąpi ogłoszenie Laureatów XXVIII edycji Nagród za rok 2023.

Kategorie
Aktualności Poezje Rilkego Uncategorized Witold Hulewicz

Polsko-niemiecka edycja poezji Rilkego

Polsko-niemiecka edycja poezji Rilkego

 
Dwujęzyczna edycja – Poezja Rainera Marii Rilkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza – która ukazuje się nakładem Wydawnictwa Stowarzyszenia im. Witolda Hulewicza „Ostoja”, stanowi przybliżenie bogactwa poetyckiego austriackiego poety, reprezentanta liryki symbolicznej, prekursora egzystencjalizmu, jak również poszerzenie wiedzy o życiu i twórczości Witolda Hulewicza – polskiego poety, pisarza, przyjaciela Rilkego i wybitnego tłumacza literatury niemieckojęzycznej.

Publikacja zawiera w sobie: Das Stunden-Buch (Księgę godzin; wiersze z lat 1899-1905) oraz obszerny wybór utworów zaczerpniętych ze zbiorów: Das Buch der Bilder (Księga obrazów; wiersze z lat 1902-1906), Neue Gedichte (Wiersze nowe, 1907), Der Neuen Gedichte anderer Teil (Wierszy nowych część wtóra, 1908), Das Marien-Leben (Życie Maryi, 1912) i Die Sonette an Orpheus (Sonety do Orfeusza, 1922).
 
Polskie tłumaczenie utworów Rilkego autorstwa Witolda Hulewicza zaczerpnięto z dwóch zbiorów: Księgi godzin z trzech ksiąg złożonej – wydanej nakładem wileńskiego Wydawnictwa Ludwika Chomińskiego i wydrukowanej w Polskiej Drukarni Nakładowej „Lux” w Wilnie w 1935 roku oraz z Księgi obrazów. Wierszy nowych, która została wydrukowana w warszawskiej Drukarni Jana Sidorowskiego przy ul. Wspólnej 59 i ukazała się w 1927 roku w wydawnictwie Skład Główny – Dom Książki Polskiej w Warszawie.

Obecne wydanie poetyckich tekstów poprzedza przedmowa redaktora Romualda Karasia – polskiego reportażysty, dziennikarza i literata, współtwórcy i wieloletniego prezesa Stowarzyszenia imienia Witolda Hulewicza.
 
W książce zachowano oryginalną wersję utworów, wprowadzając jedynie niewielką korektę dostosowując tekst do współczesnych zasad ortografii.
 
Poezja Rainera Marii Rilkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza ukazuje się w ramach projektu zatytułowanego: „Poezje Rilkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza”, realizowanego na podstawie umowy z Instytutem Książki, który dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
 
Niniejszy zbiór poezji ukazuje się w 2021 roku z okazji 95. rocznicy śmierci Rilkego, zmarłego 29 grudnia 1926 roku w Valmont koło Montreux, i 80. rocznicy śmierci Hulewicza, którego Niemcy rozstrzelali 12 czerwca 1941 roku w Palmirach pod Warszawą.
 
 *
 
Diese zweisprachige Edition Lyrik von Rainer Maria Rilke übersetzt von Witold Hulewicz, herausgebracht vom Verlag „Ostoja” der Witold-Hulewicz-Gesellschaft (Stowarzyszenie im. Witolda Hulewicza), bringt den Reichtum des lyrischen Werkes von Rainer Maria Rilke, dem österreichischen Dichter, Vertreter des Symbolismus, Vorläufer des Existenzialismus, näher. Sie vertieft aber auch das Wissen über Leben und Werk von Witold Hulewicz – einem polnischen Dichter, Schriftsteller, herausragenden Übersetzer deutschsprachiger Literatur und Freund Rilkes.
 
Die Edition enthält Texte aus der Sammlung Das Stunden-Buch (Gedichte aus den Jahren 1899-1905) sowie eine umfangreiche Auswahl an Werken aus den Sammlungen: Das Buch der Bilder (Gedichte aus den Jahren 1902-1906), Neue Gedichte (1907), Der Neuen Gedichte anderer Teil (1908), Das Marien-Leben (1912) und Die Sonette an Orpheus (1922).
 
Die polnischsprachigen Übersetzungen der Werke Rainer Maria Rilkes durch Witold Hulewicz wurden zwei Sammlungen entnommen: Księga godzin z trzech ksiąg złożona, herausgegeben vom Verlag Ludwik Chomiński in Wilna, gedruckt in der polnischen Druckerei „Lux” in Wilna im Jahre 1935 sowie Księga obrazów. Wiersze nowe, gedruckt 1927 von der Warschauer Druckerei Jan Sidorowski in der Wspólna Strasse 59, veröffentlicht vom Verlag Skład Główny – Dom Książki Polskiej ebenfalls dort.
 
Die vorliegende Edition ist versehen mit einem Vorwort des polnischen Reporters Romuald Karaś, einem Mitbegründer der Witold-Hulewicz-Gesellschaft und deren langjährigem Vorsitzenden. Bis auf wenige Anpassungen an die moderne Rechtschreibung wurde die ursprüngliche Fassung der Werke beibehalten.
 
Die Ausgabe der Edition Lyrik von Rainer Maria Rilke übersetzt von Witold Hulewicz wurde realisiert im Rahmen eines Vertrages mit dem polnischen Literaturinstitut (Instytut Książki), mitfinanziert aus dem Fonds für Kulturförderung (Fundusz Promocji Kultury) des Ministeriums für Kultur, Nationales Erbe und Sport (Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu) der Republik Polen.
 
Der Gedichtband erscheint im Jahr 2021 zum 95. Todestag von Rainer Maria Rilke, der am 29. Dezember 1926 in Valmont bei Montreux starb und zum 80. Todestag von Witold Hulewicz, der am 12. Juni 1941 im Wald Palmiry bei Warschau von Einheiten der deutschen Besatzungsmacht erschossen wurde.
 
Ireneusz St. Bruski
 
Warszawa, 29 grudnia 2021

 
Książkę można pobrać gratisowo ze strony partnera medialnego projektu:
 
Kategorie
Aktualności Poezje Rilkego

Rilke i Hulewicz

25 XI 2021: „Rilke i Hulewicz”

 

25 listopada, w przeddzień rocznicy urodzin Witolda Hulewicza, odbyło się spotkanie poświęcone projektowi realizowanemu przez Stowarzyszenie im. Witolda Hulewicza pt. „Poezje Rilkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza”.

 

W spotkaniu, które odbyło się w Domu Literatury w Warszawie wzięły udział osoby zainteresowane twórczością Rilkego. O postaci Rainera Marii Rilkego mówił red. Romuald Karaś, autor przedmowy do książki, która ukaże się w ramach projektu realizowanego przez Stowarzyszenie dzięki finansowemu wsparciu ze środków Ministra Kultury, dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

 

 

 

O samym projekcie zaś mówił jego koordynator dr Ireneusz St. Bruski. W dyskusji wzięli udział m.in. dr hab. Kazimierz Świegocki, red. Stefan Truszczyński, red. Jerzy Biernacki, Wiesław Budzyński.

 

 

Projekt „Poezje Rilkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza” realizowany jest do końca bieżącego roku. W sposób szczególny podkreślone są dwie rocznice, które przypadają w 2021 roku: 80. rocznica śmierci Witolda Hulewicza (+12 VI 1941) i 95. rocznica śmierci Rainera M. Rilkego (+29 XII 1926). Na dzień 29 grudnia zaplanowano premierę przygotowywanej publikacji.

AJ

 

Spotkanie odbyło się w ramach zadania: Poezje Rulkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza, realizowanego ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

 

Kategorie
Poezje Rilkego Uncategorized

O poezji Rilkego w Domu Literatury

25 XI 2021: O poezji Rilkego w Domu Literatury

Kategorie
Aktualności Uncategorized

Poezje Rilkego

Poezje Rilkego

Stowarzyszenie im. Witolda Hulewicza przygotowuje jubileuszową edycję wyboru poezji Rainera M. Rilkego w tłumaczeniu Witolda Hulewicza.

Publikacja ukaże się z okazji 95. rocznicy śmierci Rilkego i 80. rocznicy zamordowania w Palmirach Witolda Hulewicza. Edycję poprzedzi przedmowa seniora polskich reportażystów, red. Romualda Karasia.

Projekt realizowany ze środków Ministerstwa kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z Funduszu Promocji Kultury

Kategorie
Aktualności Stowarzyszenie Witold Hulewicz on-line

Spotkanie w PAU

28 IX 2020: Moja Armenia, moi Ormianie

W ostatni poniedziałek września, o godzinie 17, gościem Ośrodka Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce (Polska Akademia Umiejętności, ul. Sławkowska 17, parter, Sala im. Karoliny Lanckorońskiej) był prezes Stowarzyszenia im. Witolda Hulewicza Romuald Karaś, autor reportażu o sowieckiej Armenii pt. Szukam raju (1975, wyd. 2, zmienione, 1979).

 

 

Romuald Karaś (rocznik 1935) jest reportażystą i publicystą związanym początkowo z Puławami i Lublinem. Debiutował ponad 70 lat temu na łamach lokalnych gazet, m. in. w „Sztandarze Ludu” i „Życiu Lubelskim”. Jego teksty ukazywały się też w „Życiu Literackim”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Walce Młodych”. Z czasem stał się autorem słuchowisk, audycji radiowych, programów telewizyjnych, książek.

 

Jego przygoda z Armenią zaczęła się stosunkowo w młodym wieku, bo jak sam wspomina od małego fascynowały go kamienice ormiańskie w Zamościu, gdzie przyjeżdżał razem z ojcem, z położonego nieopodal Szczebrzeszyna. Pierwsze kontakty ormiańskie nawiązał w Krakowie. Zafascynowany felietonami polskiego Ormianina Janusza Roszki przyjechał pod Wawel, aby uczyć się sztuki reportażu. W Krakowie na stałe nie osiadł, ale to właśnie dzięki redaktorowi Roszce został wysłany przez wydawnictwo „Iskry” do Armenii, aby przygotować książkę poświęconą pradawnemu narodowi. Dzięki tej podróży w 1975 roku w serii wydawniczej „Naokoło Świata” ukazała się opowieść reporterska pod zagadkowym tytułem Szukam raju.

 

Jest to jedna z niewielu pozycji książkowych szczegółowo opisująca Armenię, jej kulturę, historię a przede wszystkim jej lud. Romuald Karaś przygotowując tę publikację, zapisał się nawet na prywatne lekcje języka ormiańskiego. Do dziś jest to najbardziej kompetentna książkowa propozycja dla spragnionych wiedzy o tym zakaukaskim kraju. Karaś przeprowadził setki rozmów, co pozwoliło mu dobrze oddać ducha tego kraju i narodu. Jego rozmówcami byli m. in. katolikos Wazgen I, pisarz Gevorg Emin, malarz Martiros Sarian. A także rzesze zwykłych, życzliwych Ormian.

 

Spotkanie z Romualdem Karasiem można obejrzeć na stronie:

 

MOJA ARMENIA

 

https://www.facebook.com/armenopolonia/videos/1197381773964917

Kategorie
Aktualności Witold Hulewicz Witold Hulewicz on-line

Rok Hulewicza

2020: Rok Witolda Hulewicza

W związku z przypadającą w bieżącym roku 125. rocznicą urodzin Witolda Hulewicza, Stowarzyszenie ogłosiło rok 2020 – Rokiem Witolda Hulewicza. Jak podkreśla Romuald Karaś – prezes Stowarzyszenia im. Witolda Hulewicza: Rok ma na celu większą popularyzację postaci Witolda Hulewicza, zarówno w kraju, jak i poza granicami Polski. W bieżącym roku odbędzie się także jubileuszowa, 25. edycja wręczenia Nagród im. Witolda Hulewicza.

 

 

Witold Hulewicz, pseudonim literacki Olwid, pochodził z rodziny ziemiańskiej o tradycjach patriotycznych. Urodził się 26 listopada 1895 roku w Kościankach koło Wrześni.

 

W wieku osiemnastu lat został wcielony do armii pruskiej i walczył na froncie zachodnim I wojny światowej we Francji i w Belgii. W okopach tłumaczył na język polski przemycane wiersze pacyfistów niemieckich. Współredagował z braćmi dwutygodnik „Zdrój”, pismo literacko-artystyczne o nowatorskim w Polsce ekspresjonizmie. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. W 1921 roku debiutował tomem poezji Płomień w garści. Należał do organizatorów wydawnictwa Ostoja w Poznaniu, promującego pisarzy polskich i zagranicznych.

 

Niesłychanie twórczy okres przypada na pobyt Witolda Hulewicza w Wilnie w latach 1925-1935. Redaguje wówczas „Tygodnik Wileński” pismo o ogólnopolskim charakterze. Sprawia, że Juliusz Osterwa przenosi z Warszawy do Wilna swój słynny teatr Reduta. Zakłada Związek Zawodowy Literatów Polskich w Wilnie. W Klasztorze Bazylianów odnajduje Celę Konrada, w której był więziony Adam Mickiewicz. Miejsce to służy cotygodniowym spotkaniom –„Środy Literackie”. Impreza ma charakter ogólnopolski a nawet międzynarodowy.

 

Witold Hulewicz jest organizatorem rozgłośni wileńskiej Polskiego Radia. Zatrudnia dwu świetnie zapowiadających się poetów: Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Czesława Miłosza. W 1928 roku rozgłośnia wileńska nadaje pierwsze polskie słuchowisko autorstwa Hulewicza „Pogrzeb Kiejstuta”. Jako tłumacz głównie literatury niemieckojęzycznej zasłużył się szczególnie przekładami twórczości Rainera Marii Rilkego, jednego z największych mistrzów słowa. Brał czynny udział w organizacji koncertów Beethovenowskich na Kresach.

 

Po przeniesieniu się do Warszawy kierował działem literackim w Polskim Radiu. Jego zasługą było stworzenie Teatru Wyobraźni jakim był Teatr Polskiego Radia. Słuchowiska pisali wybitni twórcy na czele z Jarosławem Iwaszkiewiczem i Jerzym Szaniawskim. W 1939 roku przemawiał przez radio do żołnierzy niemieckich oblegających Warszawę apelując do ich sumień. Stał u boku prezydenta Stefana Starzyńskiego w trakcie obrony stolicy. 10 października 1939 roku rozpoczął redagowanie i wydawanie tygodnika „Polska żyje”. Aresztowany i więziony na Pawiaku przeszedł tortury w katowni Gestapo na Szucha. Nikogo nie zdradził. 12 czerwca 1941 został rozstrzelany w Palmirach.

 

Twórczość Witolda Hulewicza jest bardzo różnorodna. W Wilnie wydał tom wierszy Miasto pod chmurami, tom szkiców kresowych Gniazdo żelaznego wilka. Efektem fascynacji dźwiękiem był tom Sonety instrumentalne. Beethovenowi poświęcił piękną opowieść Przybłęda boży. Dziedzina tłumaczeń to duża biblioteka.

Romuald Karaś